Maart 2004
=================================================================
Vandaag, zondag 29 februari, is het een speciale dag. Deze dag komt maar eens per 4 jaar voor. Dit is een goede reden om eens achterom te zien en vooruit te kijken. In dit kader vraag ik mijzelf al een poosje af of het voor derden nog interessant is om mijn dagelijkse bezigheden te lezen. Langzamerhand wordt het veel van hetzelfde. Destijds was het de bedoeling een ieder middels deze website van de dagelijkse gebeurtenissen rondom mijn ziekteverloop te informeren. Om reden van het feit dat ik gelukkig de laatste tijd zelfs éénmaal per 2 weken bij de specialist behoef te komen lijkt het mij niet zinvol U elke dag in detail van mijn activiteiten op de hoogte te stellen. Zoals reeds eerder gezegd zijn dit onderhand herhalingen. Ik ben daarom van plan, zolang er zich geen significante wijzigingen in mijn situatie voordoen, éénmaal per week een globale beschrijving van mijn toestand en eventuele bijzondere voorvallen weer te geven. Hierbij bedank ik een ieder die het tot nu toe heeft volgehouden mijn dagelijkse activiteiten te volgen en voor de reacties daarop en hoop ik dat zij dit met de wekelijkse berichtgeving op dezelfde manier blijven waarderen.
Week 10.
Deze week kenmerkt zich al direct door de vele zakelijke afspraken. Nagenoeg elke dag ben ik op pad geweest en heb veel kilometers gereden. Een bezoek aan de specialist staat voor volgende week woensdag gepland. Ik voel mij goed en heb buiten soms een vieze smaak in mijn mond geen nieuwe medische klachten. Mijn reuze blaar op mijn hiel geneest goed en ik heb er geen last meer van. Maandag nog getennist met Rob, de vader van Randy. Niet gewonnen! Overigens ben ik met een aantal leuke en interessante ontwikkelingen op zakelijk gebied bezig en kan mij daar helemaal in uitleven. Ik moet zelfs oppassen niet weer als vroeger te lange dagen te gaan maken. Met de huisgenoten gaat het goed en onze kleindochter Fleur wordt steeds ondeugender.
===============================================================
In zijn algemeenheid kan ik zeggen dat het mij deze week goed is afgegaan. Maandag weer getennist. Veel onderweg geweest en te weinig thuis gewerkt waardoor de komende week een behoorlijke administratieve achterstand moet worden ingehaald. Omdat collega Adrie deze week op vakantie was een keer extra naar Sluiskil geweest. Op zakelijk gebied een aantal positieve verrassingen ontmoet en delen van bepaalde veranderingsprocessen op technisch gebied gerealiseerd.
Op woensdag een bezoek aan de Daniël den Hoedkliniek gebracht. Eerst zonder problemen
2 buisjes bloed geprikt. Op tijd worden wij rond 10.30 uur bij dr. Cornelissen binnengeroepen. Hij begint met de constatering dat gezien de zwaarste dosis medicijnen die ik gebruik het mij goed afgaat. Mijn bloedwaarde’s zijn gezien het voorstaande goed. Op mijn vraag wat de resultaten van het immunologisch onderzoek, de mate van afweer, van de vorige keer waren meldde hij dat de weerstand aan de lage kant is. Dit wordt eveneens veroorzaakt door de hoge dosis medicijnen. Om reden van infectierisico is het advies om kleine ruimte’s met veel mensen te mijden, evenals ruimten waar wordt gerookt of stof aanwezig is.Ook andere risico’s op infectie moeten worden gemeden. Hij stelt voor op zo kort mogelijke termijn, maandag 15 maart a.s., een beenmergpunctie door een collega te laten doen. Bij de volgende afspraak op 24 maart a.s. hoopt hij dan iets te kunnen zeggen over het verloop van de afgelopen 2 maanden. Het beenmerg wordt deze keer aan meerdere kanten bekeken, waaronder het op kweek zetten en onderzoek naar de chromosomen in verband met de Philadelphia afwijking. De vraag of een vakantie van 3 weken in het voorjaar mogelijk is antwoordde hij positief.
Donderdagavond zijn wij met zijn allen naar Tineke Schouten in het nieuwe Luxortheater in Rotterdam geweest. De kaarten heb ik destijds nog vanaf mijn ziekenhuiskamer besteld. Het is knap dat zij een avondlang een zaal soms tot schaterlachen kan bezig houden. Om weer eens een echt avondje uit te zijn is dit een aanbeveling.
De weekeinden grotendeels besteedt aan familie en vrienden.
Mijn bloedwaarde’s waren woensdag j.l.: HB 6,9 – L/Gr 1,93/1,33 – Tr 130
Weekoverzicht zondag 14 maart t/m zaterdag 20 maart 2004 [ week 12 ].
=================================================================
De zondag gebruikt voor familiebezoek.
Maandag al vroeg met Ellen naar het ziekenhuis voor een beenmergpunctie. Om 8.15 uur bloed gegeven en vervolgens naar de polikliniek. Rond 09.30 uur bij mevrouw dr. Somers naar binnen geroepen voor de beenmergpunctie. Omdat dit op een maandag is wordt het door een andere arts gedaan. Naast de punctie behoeft er niets anders te worden gedaan. Als wij klaar zijn zijn de bloedwaarde’s van het laboratorium nog niet beschikbaar. Omdat er wel een bevestiging is van aankomst van de bloedmonsters mogen wij gaan met de boodschap dat als er iets niet goed is wij zullen worden gebeld. De gehele dag aardig last gehad van de punctie en nog even overwogen of ik nog wel zou gaan tennissen. Dit toch gedaan en pas op het laatst kreeg ik pijn ter hoogte van de plaats waar de punctie is genomen. Deze pijn heeft enkele dagen aangehouden, de voorgaande keren was ik veel eerder van de pijn af. Dinsdag de gehele dag met Ellen in Sluiskil geweest en ’s avonds met een diner in Harmelen afscheid genomen van een zakenrelatie die met de VUT gaat. Donderdag en vrijdag waren drukke dagen met in totaal 6 zakelijke afspraken. De nacht van donderdag op vrijdag in het Churchillhotel in Terneuzen geslapen. Vanwege de weinige nachtrust de afgelopen dagen het weekeinde gebruikt om bij te komen. Zaterdagmorgen arriveren Helma en Fleur voor een weekeind logeren omdat Randy met de zaak een weekeind skiën is. Al met al een druk weekeind. Nu is het afwachten wat de uitslag aanstaande woensdag zal zijn van de punctie van afgelopen maandag. In sommige houdingen heb ik nog steeds last van mijn punctie. Ik heb dit bij de vorige keren niet gehad. De laatste dagen heb ik last van een verminderde eetlust, een bittere smaak in mijn mond en een druk op de maag. Ook staat het innemen van de medicijnen mij steeds meer tegen. Even aankijken hoe zich dat verder ontwikkeld.