November 2003
Zaterdag, 1 november 2003.
Omdat Helma en Randy vandaag open
huis hadden in verband met de verkoop van hun huis was Fleur al om 09.00 uur bij
ons. Nadat zij had geslapen zijn Ellen, Ali en ik met Fleur op de fiets een
aantal boodschappen wezen doen, waaronder het wekelijkse portie gezondheid.[vis]
Nadat Fleur in de loop van de
middag door haar ouders was opgehaald de krant gelezen, wat achter de computer
gezeten, o.a. mijn dagboek bijgewerkt, en naar de televisie gekeken.
Zondag, 2 november 2003.
Zoals gebruikelijk zonder
problemen opgestaan en de ochtendrituelen verricht. Het is vandaag bezoekdag.
Allereerst gaan Ali en ik in het tweede deel van de ochtend met mijn ouders naar
twee zussen van mijn moeder, op één adres, in Vlaardingen. Hier komen in de
voormiddag ook nog een nicht van mij, Ineke met haar man Jan,.op visite. Rond
15.00 uur komen wij bij mijn zus Ellie en haar man Jan op bezoek en drinken hier
koffie. Tegen de avond komen wij nagenoeg gelijktijdig met Ellen thuis en eten
kip met frites en sla. Om 20.00 uur gaan wij naar onze vrienden Janny en Rien,
die ook in de buurt wonen. Op een keurig tijdstip zijn wij weer thuis om naar
bed te gaan.
Maandag, 3 november 2003.
Op tijd opgestaan in verband met
een vergadering om 10.00 uur in Sluiskil. Het laatste stuk onderweg was
bijzonder slecht weer met regen en storm. Gedurende de vergadering zijn alle
grote in behandeling zijnde projecten doorgenomen. Na de vergadering bij een
aantal collega’s aangeschoven om een aantal onderwerpen te bespreken. Tot slot
een poosje met de auto over het terrein gereden en een aantal locaties in
ogenschouw te nemen. Rond 15.30 uur met collega Adrie Voermans naar Roosendaal
vertrokken om hem daar af te zetten en een aantal stukken op te halen. Juist op
tijd voor het eten, 17.45 uur. ben ik thuis. In de loop van de avond achter mijn
bureau een aantal dossiers geordend en doorgenomen.
Tot slot een rapportage over non
ferro terugwinning in Sluiskil geschreven voor de volgende
managementvergadering.
Dinsdag, 4 november 2003.
Gelukkig voel ik mij goed. Ik heb
eigenlijk geen grote klachten. Na het ontbijt en de krant te hebben gelezen
opnieuw achter mijn bureau gekropen om verder te gaan waar ik gisteren was
gebleven. Tussendoor een aantal telefoontjes ontvangen en gepleegd. Na de late
lunch, 14.00 uur gereed, op de fiets naar het dorp geweest met allerlei af te
werken zaken. Gedurende ons verblijf in het centrum onze fietsen bij de
fietsenwinkel gebracht voor een eerste servicebeurt.
Bij thuiskomst koffie gedronken,
de krant gelezen en vervolgens achter mijn bureau nog een aantal zakelijke
dingen afgewerkt en de benodigde privé-betalingen via Internet gedaan.
Morgenochtend moet ik weer voor
controle naar het ziekenhuis. Dit geeft toch een beetje gespannen gevoel van of
en wat er dan eventueel bekend zal zijn.
Woensdag, 5 november 2003.
Vanmorgen ben ik opnieuw iets
gespannen naar de Daniël den Hoed kliniek gegaan. Gezien de ervaringen van de
vorige bezoeken is het moeilijk in te schatten wanneer er belangrijk nieuws is.
Vandaag was de tweede poging raak bij het bloedprikken. Door het vele prikken
ontstaat littekenweefsel waardoor het steeds moeilijker wordt er direct bloed
uit te krijgen.
Na binnenkomst bij dr.
Cornelissen deelt hij mede dat mijn bloedwaarde’s aan de lage kant zijn [ zie
opgave onderaan ]. Op zich is dit een goed teken daar het betekent dat de
medicijnen resultaat geven. Het gevaar is echter dat er onvoldoende weerstand is
bij infecties en tegen bacteriën. Zijn advies is dan ook plaatsen met een
verhoogd risico, dus overal waar veel mensen gelijktijdig zijn, te mijden en in
geval van koorts of andere verschijnselen te allen tijde en direct contact met
het ziekenhuis op te nemen. Ter voorkoming dat mijn bloedwaarde’s te laag
worden moet ik het medicijn Puri Nethol éénmaal per dag in gaan nemen in
plaats van tweemaal. Met de huidige behandeling wil men een flinke stoot geven
om de leukemiecellen te bestrijden.
De uitslagen van de laatste
beenmergpunctie [ 22 oktober j.l. ] kwamen in grote lijnen overeen met de
voorgaande beenmergpunctie [ 29 september j.l. ] De bevindingen bij de volgende
beenmergpunctie zijn belangrijk.
Op mijn vraag of ik iets aan
sport mocht doen adviseerde de arts hier op dit moment mee te wachten. Op onze
vraag van vorige week of het mogelijk is over een aantal weken op vakantie te
gaan deelde hij mede dat op dit moment nog niet te kunnen zeggen, echter als
mijn situatie niet verminderd dan is het waarschijnlijk mogelijk.
Eind van de ochtend met
kleindochter Fleur de eenden met oud brood wezen voeren en haar na de lunch en
de middagslaap bij Helma meegenomen naar ons huis in Ridderkerk. Vervolgens haar
eind van de middag met Ali weer terug naar haar ouders gebracht, daar gegeten en
samen opgepast. Gedurende de avond een aantal dossiers doorgeworsteld om
benodigde cijfers te inventariseren ten behoeve van een potentieel groot project
in Sluiskil.
Mijn bloedwaarde’s zijn heden:
HB 6,3 – L/Gr 0,8/0,36 – Tr 48
Donderdag, 6 november 2003.
Op tijd opgestaan in verband met
afspraken om 09.30 uur in Sluiskil. Aansluitend een bespreking over het gisteren
genoemde potentiële grote project in Sluiskil. Tussen de middag snel nog wat
kleine zaken afgehandeld en naar kantoor in Roosendaal gereden om enkele stukken
op te halen. Dan direct weer weg voor een voortgangsvergadering bij Nedstaal te
Alblasserdam om 15.00 uur. Omdat mijn aanwezigheid niet was aangekondigd was de
verrassing des te groter. Na de vergadering thuis gegeten, de krant gelezen en
het nieuws op televisie bekeken. Tot slot een aantal administratieve zaken
verricht en een aantal stukken gelezen.
Vrijdag, 7 november 2003.
Het is een vreemde gewaarwording
je elke dag redelijk goed te voelen en normaal te functioneren en je te
realiseren dat je toch ziek bent. Aan de buitenkant zie je eigenlijk niets,
echter van binnen zijn processen aan de gang die van levensbelang zijn. Gelukkig
sta je hier niet altijd bij stil, echter het is wel de werkelijkheid. Ik merk
dat mijn interesse’s veranderen naar dingen waar ik vroeger nagenoeg niet naar
omkeek. Het is niet concreet te omschrijven, maar voorbeelden zijn de grotere
interesse in medische zaken en de waardering van de natuur.
Omdat ik nog veel teksten en
berekeningen voor een aantal projecten moet maken heb ik vandaag thuis gewerkt.
Tussendoor nog een aantal telefoontjes gepleegd. Als je bezig bent is een dag zo
voorbij. ’s Avonds bij onze vrienden Rob en Ria op bezoek geweest en een
gezellige avond met een hapje en een alcoholvrij drankje gehad.
Zaterdag, 8 november 2003.
Op tijd opgestaan om na de
ochtendperikelen met Ali naar het centrum van Rotterdam te gaan om een bestelde
nieuwe broek op te halen. Van de gelegenheid gebruik gemaakt om even langs Helma
en Randy in Barendrecht te rijden om een aantal boodschappen af te geven en op
te halen. Kleindochter Fleur heeft diaree, dus ik blijf uit haar buurt.
Vervolgens in Ridderkerk onze
eigen boodschappen, o.a. bij de vishandel, gedaan.
Op het winkelcentrum ontmoeten
wij Annie,de vrouw van Sjaak Oosthoek, die vlakbij ons woont en in juni j.l. in
de kamer naast mij lag in de Daniël den Hoed kliniek. Met hem ging het vrij
goed en hij hoeft slechts éénmaal per maand terug te komen. Gedurende dit
gesprek kwam de prijs van een medicijn dat wij beiden gebruiken ter sprake.
Zowel haar man als ikzelf gebruiken elke ochtend als medicijn 6 capsules
“Glivec” Bij de apotheek hoorde zij laatst dat 120 stuks capsules €
2.650,= kosten, dat betekent ca. € 22,= per capsule of te wel elke dag €
132,50, of te wel Hfl 292,=, aan kosten voor één soort medicijn!!.
Met deze prijzen is het
begrijpelijk dat een verzekering voor gezondheidszorg duur is.
’s Avonds mijn e-mail
afgehandeld, de krant gelezen en televisie gekeken.
==================================================================
Zondag, 9 november 2003.
Zoals gebruikelijk samen
ontbeten, naar de kerk- en zangdienst op televisie gekeken en de
ochtendhandelingen gedaan. Eind van de ochtend bij mijn ouders op bezoek geweest
en daar koffie gedronken. Vanwege het prachtige weer omstreeks 13.00 uur met Ali
en Ellen naar Kijkduin bij Den Haag gereden en een strandwandeling gemaakt. Op
de terugweg langs een nicht en neef in Vlaardingen gereden, echter deze waren
niet thuis. Dus zijn wij naar huis gereden en hebben daar een glaasje gedronken.
Na het avondeten achter mijn bureau gekropen en een aantal voorbereidingen voor
de besprekingen van morgen in Sluiskil getroffen. Tot slot mijn dagboek
bijgewerkt tot en met vandaag en om 23.30 uur gestopt.
Maandag, 10 november 2003.
Vandaag om 07.00 uur opgestaan en
om ca. 08.00 uur naar Sluiskil vertrokken. Aldaar met de projectmanager overleg
gevoerd in verband met de komst om 10.30 uur van een delegatie van vier man van
een potentiële samenwerkingspartner voor de bewerking van AVI-bodemassen.
Tot omstreeks 15.00 uur over
techniek, kwaliteitsverbetering en onder hande zijnde proeftrajecten gesproken.
Helaas ging de discussie soms langdurig over niet relevante onderwerpen. Van de
zijde van Heros waren eveneens vier man aanwezig.
Ter afsluiting een bezoek
gebracht aan de bouw van de proefinstallatie en de in werking zijnde
slakopwerkingsinstallatie op de locatie. Direct de bespreking geëvalueerd en om
die reden was ik om 19.00 uur thuis.
Dinsdag, 11 november 2003.
Na de ochtendhandelingen
allereerst naar Dordrecht gereden om een te koop zijnde installatie voor het
terugwinnen van metalen te bekijken. Vervolgens mijn vader opgehaald en naar een
jarige tante in Vlaardingen gereden. Mijn moeder was daar inmiddels met Ali door
de rolstoelbus gebracht. Na de lunch met mijn vader via de oude vissershaven van
Vlaardingen naar huis gereden. Thuis achter de computer een aantal werkzaamheden
gedaan, een opstelling voor de voornoemde samenwerking nagekeken en aangevuld en
de opmerkingen met de fax naar kantoor in Sluiskil gestuurd om deze morgen te
verwerken en een donderdagmorgen te bespreken. Rond 20.00 uur krijg ik bezoek
van een kennis, Cees Traas, uit Roosendaal met zijn vrouw Wil. Gezellig gepraat
over vele actuele onderwerpen, zoals de kinderen, kleinkinderen, de financiële
problemen bij de gemeente, het bedrijf, enz.
Woensdag, 12 november 2003.
Vandaag toch weer een beetje
spanning vanwege het bezoek aan de specialist. Het bloedprikken ging deze keer
in één keer zonder problemen. Zelfs ruim voor de afgesproken tijd worden Ali
en ik door de arts, dr. Cornelissen, binnen geroepen. Op de vraag hoe het gaat
kan ik gelukkig antwoorden dat het goed gaat, hoe raar dit ook klinkt. Omdat
vooral mijn witte bloedlichaampjes erg laag zijn moet ik voorlopig een week
geheel met de medicijn
Puri Nethol stoppen. Ook moet ik
met de medicijn Co-Trimoxazol, een antibacterieel geneesmiddel, stoppen en krijg
ik hiervoor een nieuwe antibiotica, Ciprofloxacine CF 500mg. Gezien de eerdere
ervaringen durft de arts bijna niet te zeggen dat het feit dat de waarde’s van
mijn witte bloedlichaampjes zo laag zijn niet ongunstig is. Voorts wordt
afgesproken dat er volgende week een beenmergpunctie zal worden gedaan. Uit de
analyse’s hiervan valt meer te zeggen over de werking van de medicijnen
gedurende de afgelopen weken.
Op de vraag van Ali of ik weer
eens een boswandeling mogen maken antwoordt de arts dat dit geen bezwaar meer
is. Hij informeert hoe het gaat met werken. Ik vertel hem dat ik ongeveer 4
dagen per week en wat avonduurtjes bezig ben. Zolang het gaat is dit geen
bezwaar.
Tot slot informeert de arts naar
deze website en wij vertellen hem dat wij van veel kanten positieve reacties en
waardering ontvangen over de mogelijkheid op deze wijze geïnformeerd te worden.
Bij de afsprakenbalie ontmoeten
wij onze “verre” buren en lotgenoten, Sjaak en Annie Oosthoek, en informeren
elkaar over de huidige stand van zaken.
Na het bezoek aan de polikliniek
langs dochter Helma gereden om wat spullen op te halen en wat zaken te
bespreken. Kleindochter Fleur dacht dat wij ze kwamen ophalen en stond bij ons
vertrek met haar schoenen in de hand bij de deur te wachten. Helaas waren de
plannen anders.
In het begin van de middag naar
een relatie gereden en een aantal gezamenlijke technische mogelijkheden
besproken. Omstreeks 17.00 uur in Utrecht afgesproken voor een werkbespreking
gekoppeld aan een diner met een andere zakenrelatie. Na thuiskomst achter mijn
computer de post bekeken en mijn dagboek tot en met vandaag geschreven.
Mijn bloedwaarde’s van vandaag
zijn: HB 6,4 – L/Gr 0,73/0,16 – Tr 65
Donderdag, 13 november 2003.
Om reden van een bespreking om
10.00 uur te Sluiskil op tijd opgestaan en om ca. 08.00 uur vertrokken.
Allereerst op kantoor in Roosendaal een dossier opgehaald en vervolgens naar
Sluiskil gereden. Na een uitgebreide behandeling van de begroting voor het
bekende grote project enkele zaken geregeld. Ter afsluiting van het bezoek bij
de slakopwerkingsinstallatie wezen kijken en nog enkele verbeteringen geregeld.
De sinds de afgelopen week ingebouwde speciale zeef werkt heel goed en zal naar
verwachting een aanzienlijke kwaliteitsverbetering van de non-ferro metalen
geven. Via Roosendaal en aldaar gevoerd kort overleg naar huis gereden en
gegeten. Omdat ik al enkele dagen vrij veel uren had gemaakt even een uurtje
mijn ogen gesloten en wat energie bijgetankt.
Vrijdag, 14 november 2003.
Na het wakker worden heb ik weer
eens mijn temperatuur gemeten. Met 36° C was dit een keurige uitslag. Na de
ochtendhandelingen nog wat administratieve werkzaamheden gedaan en rond de
middag naar een relatie in Boven-Leeuwen vertrokken. Aldaar gezellig geluncht en
bijgepraat. Rond 14.30 uur met collega Adrie Voermans naar AVR-Avira in Duiven
bij Arnhem vertrokken voor een afscheidsreceptie van AVR-medewerker Theo
Hammink. Met hem heb ik meer dan 10 jaar contact gehad over de uitvoering van
ons contract. Hijzelf en meerdere collega’s waren aangenaam verrast mij daar
te treffen en omdat er niet werd gerookt was het met de verstrekte drankjes en
hapjes een aangenaam verpozen met vele, ook oudere, bekenden. Na afscheid te
hebben genomen waren wij omstreeks 19.00 uur thuis.
Na te hebben gegeten met Ali op
condoleancebezoek bij zwager Herman en schoonzus Wil geweest. Binnen 7 weken
waren twee zussen van Herman overleden, de laatste was afgelopen donderdag
gecremeerd. Ongemerkt gaat de tijd door en waren wij om 24.00 uur weer thuis.
Zaterdag, 15 november 2003.
Deze morgen iets langer blijven
liggen en omstreeks 09.00 uur ontbeten. Vervolgens de ochtendperikelen verricht
en even de krant ingekeken. Rond 12.00 uur naar de vishandelaar gegaan en onze
wekelijkse portie vis gekocht. In de loop van de dag worden er diverse bossen
bloemen afgegeven voor een heugelijk feit dat wij morgen hopen te vieren. Na de
lunch een poosje achter mijn bureau gewerkt. Omstreeks 16.00 uur kwamen zwager
Leen en schoonzus Trudy bi ons om vervolgens met zijn vieren naar onze
gezamenlijke zwager Hans en schoonzus Hannie te vertrekken voor een avondje uit
eten. Na een apéritief hebben wij met z’n zessen genoten van een heerlijke
Indische rijsttafel en een gezellige avond met elkaar doorgebracht.
Weekoverzicht
zondag 16 nov. t/m zaterdag 22 november 2003 [week 48]
==================================================================
Zondag, 16 november 2003.
Vandaag is een speciale dag want
32 jaar geleden zijn Ali en ik getrouwd. Reeds gisteren hebben wij een aantal
bossen bloemen en planten voor deze gelegenheid gehad en het is een prachtig
gezicht in de woonkamer met de vele bloemen en planten. Na het ontbijt direct
gedoucht, enz. en aangekleed. Het is regenachtig weer. Omstreeks 11.30 komen
mijn ouders op bezoek en wij drinken gezamenlijk koffie met gebak. Tijdens een
glaasje naar een videoband van Fleur gekeken. Ondanks dat de opnamen slechts
enkele maanden oud zijn zie je hoe snel een kind rondom de één jaar
vorderingen maakt op diverse gebieden. Na de video een kop soep gegeten en mijn
ouders rondom 15.30 uur naar huis gebracht. Om 16.00 uur wordt mijn moeder met
de rolstoelbus opgehaald en naar het verzorgingstehuis gebracht.
Eind van de middag komen wat
familie, vrienden en kennissen langs en, mede door de heerlijke wijn, wordt het
een gezellige en leuke avond voor dit jubileum.
Maandag, 17 november 2003.
Afgelopen vrijdag heb ik per
e-mail zoveel stukken ontvangen dat ik mijn tijd vandaag hard genoeg nodig heb
om alles te bestuderen, bewerken en voor te bereiden voor de bijeenkomsten
vanmorgen. In de loop van de middag diverse telefoongesprekken gevoerd en de
rest van de tijd administratief en op de computer bezig geweest.
Rond 18.00 uur komt Helma even
langs om haar nieuwe auto te laten zien, een Citroën Xsara Picasso. Een mooie,
ruime auto met hoge zitplaatsen.
De rest van de avond hetzelfde
als overdag achter mijn bureau en computer bezig geweest.
Dinsdag, 18 november 2003.
Heden een lange dag met een
aantal afspraken. Omstreeks 06.30 uur opgestaan voor een eerste afspraak om
08.30 uur in Gorinchem met de overige twee combinanten van SGBrabant, de
leverancier van AVI-bodemassen als wegenbouwmateriaal voor de HSL.[HogeSnelheidsLijn].Ondanks
file’s op tijd gearriveerd. Sinds mijn afwezigheid is een ander voorzitter en
dit vandaag ook zo gelaten. Om 11.30 uur op kantoor Roosendaal begonnen met de
laatste bespreking van het eerder genoemde grote project. Om 1400 uur klaar en
direct doorgegaan met de managementvergadering van de Heros Groep.
De inhoudelijkheid was
gevarieerd, de besluitvorming gedwongen en soms moeilijk.
Na de afloop om 17.00 uur naar
Schiedam gereden en daar met twee andere geboren Vlaardingers, Arie Schippers en
Frans Assenberg, wezen eten. Buurjongen Frans had ik omstreeks 30 jaar niet meer
gezien [ zie eerdere dagverslagen]. Bij de eerste kennismaking bleek dat hij bij
hetzelfde bedrijf als Arie werkte, met wie ik ook al 25 tot 30 jaar contact heb.
Het is te begrijpen dat vele
herinneringen over oud Vlaardingen over tafel zijn gegaan.
Woensdag, 19 november 2003.
Opnieuw vroeg opgestaan om op
tijd, 08.30 uur, in het ziekenhuis te zijn. Bij het bloedprikken was het rustig.
De 6 buisjes bloed liepen wel vol, maar traag. Bij de polibalie waren wij de
eerste patiënten, evenals bij de arts, dr. Cornelissen. Bij binnenkomst direct
op verzoek van de arts geantwoord dat alles goed gaat en dat ik geen koorts heb
of heb gehad. Intussen op de behandeltafel gestapt voor de vorige week
aangekondigde beenmergpunctie. Door het regelmatig ondergaan van de punctie weet
je wat er gaat gebeuren en lijkt het alsof het steeds sneller gaat. Je voelt bij
aanvang even de verdovingsprik en even later voel je de naald tussen de wervels
gaan. Dit is niet pijnlijk, je voelt dat het gebeurd. Bij het afzuigen van het
beenmerg voel je gedurende enkele seconden een soort leegte in je onderrug. Het
lijkt wel of de leegte direct wordt aangevuld want binnen een paar seconden is
het “lege” gevoel weg.
Het terugtrekken van de naald is
door de verdoving gevoelloos. Met een gaasje en pleister op de wond mag je
enkele minuten later opstaan en is alles binnen 10 tot 15 minuten letterlijk en
figuurlijk achter de rug. Omdat
de waarde’s van mijn witte bloedlichaampjes nog lager zijn dan vorige week
moet ik de medicijn Ledutrexate deze week overslaan. Op de vraag van Ali of de
arts nog op mijn website had gekeken antwoordde hij dat hij dat inderdaad had
gedaan en het waardeerde dat hij nu eens de gevoelens van een patiënt kon
ervaren. Voorts vond hij het ook voor andere patiënten nuttig en informatief.
Tot slot benadrukte de arts dat de uitslag van dit beenmergonderzoek volgende
week woensdag belangrijk is voor de toekomst. Met spanning wordt naar de
volgende afspraak toegeleefd. Al om 09.30 uur lopen wij buiten en besluiten om
even bij mijn zus en zwager koffie te gaan drinken. Aansluitend naar Helma
gereden om haar nieuwe auto bij daglicht te bekijken. Snel even met Fleur erbij
wat boodschappen gedaan, vervolgens naar huis gegaan en geluncht. Gedurende de
middag en de avond achter mijn bureau en computer gewerkt. Gedurende de avond
met een schuin oog naar de televisie gekeken waar het Nederlandse elftal
uiteindelijk laat zien dat ze wel kunnen voetballen door met 6-0 van Schotland
te winnen. Op het nippertje mogen zij nu meedoen aan de Europese
kampioenschappen in 2004 in Portugal.
De bloedwaarde’s vandaag zijn:
HB 6,6 – Gr/L 0,63/0,10 – Tr 68
Donderdag, 20 november 2003.
Alweer bijtijds uit de veren en
om 08.00 uur vertrokken naar Breda om daar collega Gerben Jaspers op te halen.
Gezien de krappe planning zonder koffie op weg naar Eindhoven om een paar
machine’s te bekijken. Onderweg gebeld dat wij eraan kwamen en ter plekke met
een medewerker de betreffende machine’s bekeken. De meest gewilde machine
bleek reeds verkocht aan een ons bekende handelaar, overigens wat indrukken
opgedaan omtrent het maken van frame’s voor mobiele installaties. Na een half
uur opnieuw in de auto en koers gezet naar de universiteit van Aken voor een
bespreking en demonstratie van een nieuw ontwikkelde machine, wellicht bruikbaar
voor ons toekomstige project. Vanwege tijdgebrek was het koffie drinken onderweg
erbij ingeschoten, echter wij kwamen dankzij het navigatiesysteem in de auto
exact op tijd, 11.00 uur, bij onze afspraak aan. Een andere bezoeker had meer
dan een uur in Aken naar het juiste adres gezocht.
Het gebeurde mij gedurende dit
soort afspraken regelmatig dat ik te laat aan mijn medicijnen dacht dus
sindsdien begin ik altijd met de betreffende medicijnen direct bij aanvang in
het zicht te leggen.
Na een broodje te hebben gegeten
zijn wij om 15.00 uur naar Breda vertrokken en vervolgens doorgereden naar huis,
waar ik direct voor de avondmaaltijd kon aanschuiven. Randy en Helma hadden een
goede dag want hun huis is vandaag verkocht, dus een zorg minder.
Vrijdag, 21 november 2003.
Deze morgen kon ik iets later
opstaan als de voorgaande dagen in verband met een bezoek aan de locatie
Sluiskil. Na aankomst met diverse collega’s een aantal kleinere dingen
besproken en een aantal mappen gemaakt om stukken in op te bergen. In de middag
in de installatie wezen kijken en een aantal verbeterpunten genoteerd en
doorgegeven.
In de loop van de middag naar
kantoor in Roosendaal vertrokken en daar wat stukken opgeruimd en enkele
gesprekken met medewerkers gevoerd. Toen ik thuis kwam was het inmiddels geheel
donker geworden en kon ik de resultaten van een beurt van de tuin niet meer
bewonderen. Na het eten kon de krant niet voldoende boeien en een poosje op de
stoel mijn ogen dicht gehad.
Zaterdag, 22 november 2003.
De laatste tijd voel ik mij
eigenlijk best goed en zolang ik geen grote inspanningen doe kan ik naar mijn
mening redelijk veel doen. Na de krant te hebben gelezen en de koffie een paar
kleine huishoudelijke karweitjes gedaan. Tegen het eind van de ochtend naar de
viswinkel en de kaaswinkel geweest voor wat boodschappen. Ali en Ellen moeten
nog wat kleding en sinterklaascadeautjes kopen en gaan na de lunch naar het
dorp. Ik ga naar boven en vermaak mij achter mijn bureau en computer. ’s
Avonds geeft onze vriend Rien een uitvoering met een van zijn koren en heeft
voor ons een speciaal plekje geregeld opdat wij niet tussen de mensen hoeven te
komen. In verband met mijn lage bloedcijfers moet elk risico op infectie worden
voorkomen. Na de uitvoering bij Rien en Jannie thuis nog wat nagepraat.
Zondag, 23 november 2003.
Wat later opgestaan als
gebruikelijk en naar de Amerikaanse kerkdienst op televisie gekeken. Na het
ontbijt en de ochtendperikelen eind van de ochtend naar mijn ouders geweest.
Daar waren ook mijn zus met haar dochter en haar man, dus was het nog wel even
gezellig.
Thuis een kop soep genomen en
naar het nieuwe huis van Helma en Randy in Barendrecht wezen kijken. Vanwege de
regen was het geen wandelweer dus even doorgereden naar de nieuwbouwwijk
Carnisselande en wat rondgekeken naar nieuwe woningen. Het geheel nodigt ons
niet uit om te verhuizen. Bij thuiskomst heeft Ali de slibtongetjes van gisteren
gebakken en hebben wij heerlijk gegeten. Vervolgens de rest van de kranten
gelezen en in de loop van de avond achter mijn bureau plaatsgenomen, mijn
dagboek bijgewerkt en een aantal andere administratieve werkzaamheden verricht.
Maandag, 24 november 2003.
Naarmate de woensdag met de
uitslag van de beenmergpunctie nadert denk je er steeds meer aan. De hoop is dat
de medicatie datgene doen wat de artsen verwachten. Gelukkig mag ik mij nog
steeds koortsvrij prijzen en hopen wij dit zo te houden. Vanmorgen niet te laat
opgestaan en de gebruikelijke handelingen gedaan. Bijtijds aan een megaklus
begonnen om uit 3 ordners van een project van 4 jaar geleden de schriftelijke
argumenten te verzamelen om een claim van een niet betalende staalbouwer uit
Roosendaal te weerleggen. Met wat korte onderbrekingen heb ik ’s avonds laat
het geheel schriftelijk op een overzicht gereed en per computer verzonden naar
onze administratie in Roosendaal.
Dinsdag, 25 november 2003.
De wekker loopt om 06.30 uur af
en na de ochtendperikelen en het ontbijt rij ik om 08.00 uur weg naar kantoor
Roosendaal. Bij de administratie de 3 ordners van de kwestie van gisteren
afgegeven met wat toelichting. Vervolgens naar ons bedrijf in Sluiskil gereden
en twee vergaderingen achter elkaar bijgewoond, allereerst managementvergadering
met vele diverse onderwerpen en direct aansluitend projectvergadering met als
hoofdonderwerp de stand van zaken omtrent een verouderingsproef met
AVI-bodemassen. Na 4 uur vergaderen nog kort enkele dingen geregeld en opnieuw
naar Roosendaal om mijn winterbanden onder de auto te laten monteren. Snel op
kantoor nog een dossier opgehaald en tegen 18.00 uur schuif ik thuis aan tafel.
Na de koffie vielen Ali en ik bij het zappen op de televisie in een komische
film over een oude duikboot en hebben wij sinds lange tijd een film uitgekeken.
Boven nog een poosje achter de computer gezeten en een overzicht van mijn
gebruik en voorraad medicijnen, voor het bezoek aan de arts morgen, gemaakt.
Regelmatig denk je gedurende de gehele dag aan de uitslag van morgen.
Woensdag, 26 november 2003.
Een dag met een belangrijke
mededeling, ook volgens de arts, over de uitslag van de beenmergpunctie van
vorige week. Omdat wij om 09.00 uur bij de bloedafname moeten zijn stappen wij
voor 08.30 uur in de auto en arriveren door drukte onderweg juist op tijd in het
ziekenhuis. Het is vrij druk bij de bloedafname, echter éénmaal aan de beurt
worden er zonder problemen 5 buisjes bloed afgenomen. Dan naar de polikliniek
voor de zo belangrijke uitslag.
Je merkt dat je wat meer
gespannen ben als normaal. Ik heb vorige week op verzoek een enquête over mijn
verblijf in het ziekenhuis en de polibezoeken met bijbehorende informatie van de
artsen ingevuld en daarin voorgesteld patiënten de mogelijkheid te geven
middels een inlogprocedure in het bestand van het patiëntendossier bepaalde
informatie op te halen. Dit heeft als voordeel dat de patiënt veelal eerder op
de hoogte kan worden gesteld en dat naast de arts ook de patiënt zich beter op
het gesprek met de arts kan voorbereiden.
Bij binnenkomst bij de arts, dr.
Cornelissen, vraagt hij hoe het gaat en kan ik hem melden dat het voor mijn
gevoel goed gaat. Verder vertelt hij dat het percentage jonge cellen van
ongeveer 19% is teruggegaan naar 7,8%. Dit is iets verbetering, dus een gunstige
ontwikkeling. Het feit dat de bloedwaarde’s nog steeds aan de te lage kant
zijn, mede gezien de risico’s in deze tijd van het jaar, doet hem besluiten
nog een week te wachten met het verder gaan van de chemomedicijnen. Hij zegt dat
het een beetje laveren is tussen de diverse mogelijkheden.
De aanpassing van de medicijnen
is verder dat ik in plaats van éénmaal 6 capsules Glivec per dag in het
vervolg er 2 maal 4 stuks per dag moet innemen. Met het medicijn Zelitrex, tegen
infecties, moet ik stoppen.
Wij besluiten om even bij Helma
en Fleur koffie te gaan drinken. Eind van de ochtend ga ik even op verzoek langs
de bank en ben daar onverwacht langer dan een uur bezig. Na bij de apotheek het
recept te hebben afgegeven thuis geluncht met de drie dames. In het begin van de
middag op Fleur gepast terwijl de dames boodschappen deden. Gedurende de middag
van vele kanten bezoek en telefoontjes gehad over de uitslag van vanmorgen. Dit
is voor het moreel heel opbeurend. Na het avondeten een poosje gerust en na de
koffie achter mijn bureau en computer gekropen en o.a. mijn dagboek bijgewerkt.
De bloedwaarde’s van vandaag
zijn: HB 6,8 – L/Gr 0,69/0,19 – Tr 78
Donderdag, 27 november 2003.
Vanmorgen was Ali al heel vroeg
Fleur wezen ophalen en omstreeks 08.30 uur stappen zij binnen. Allereerst
gezamenlijk ontbeten en nadat Fleur in bad was geweest en op bed lag het bezoek
van vanmiddag voorbereid en mijn e-mails gelezen en deels geordend.
Om 11.15 uur vertrek ik naar
Hendrik Ido Ambacht om collega Arie de Bode op te halen voor een gezamenlijk
bezoek aan een relatie in Mönchen-Gladbach, Duitsland. Onderweg even gestopt
voor een korte lunch en exact om 14.00 uur zijn wij met behulp van het
navigatiesysteem in de auto zonder te vragen of verkeerd te rijden op ons adres.
Voor dit soort bezoeken een te waarderen hulpmiddel. Na een moeizame bespreking,
enerzijds veroorzaakt door de taal en anderzijds door de problemen bij die
relatie, vangen wij omstreeks 15.45 uur met de terugreis aan. Het wat langer met
elkaar in de auto zitten geeft je ook eens de gelegenheid wat uitgebreider over
bepaalde zaken met elkaar te praten.
Omdat zowel Randy als Helma
vanavond zakelijke verplichtingen hadden was ik om 18.30 uur bij hen in
Barendrecht, waar de andere dames ook al waren, en hebben wij daar gegeten en
aansluitend Fleur op bed gelegd en opgepast. Bij thuiskomst nog even mijn
e-mails gelezen en de krant ingekeken.
Vrijdag, 28 november 2003.
Na de bekende ochtendhandelingen
en de krant te hebben ingekeken met Ali bij mijn vader koffie gedronken.
Vervolgens achter mijn computer plaats genomen en een aantal berichten
verstuurd, vrij lang met enkelen telefonisch overleg gevoerd en na de lunch mijn
bezoek van vanmiddag voorbereid.
Rond 14.15 uur vertrokken naar de
AVR in Rozenburg om de installatie op hun terrein te bekijken. Bij aankomst
eerst bij oud-collega Jan de Hartog langs geweest en koffie gedronken. Het is
haast 13 jaar geleden dat ik bij de AVR ben weggegaan en ik merk nu dat ik meer
mensen niet ken als wel.
Rond 16.00 uur een rondje gelopen
om de betreffende installatie en omdat er om deze tijd heel veel file’s zijn
gezamenlijk besloten om eerst maar iets te eten en diverse dingen te bespreken
en na de file’s naar huis te rijden.
Rond 19.30 uur langs huis gereden
en Ali opgehaald om bij zwager Joop en zijn vrouw Nel in Ouderkerk a/d IJssel
vanwege hun beider verjaardag op bezoek te gaan. Omdat het knap mistig was nog
even overwogen of we wel zouden gaan, echter het was over het algemeen
plaatselijk dichte mist en voor de rest goed te doen. Rond middernacht was de
mist weer wat opgetrokken en reden wij zonder problemen naar huis.
Zaterdag, 29 november 2003.
Gisteren waren Helma en Randy in
de kledingzaak in Sliedrecht geweest waar ik voordat ik ziek werd één tot twee
maal per jaar mijn kleding kocht. Men wist niet van de reden van mijn recente
afwezigheid af, echter hadden ons wel gemist. Omdat zij een mooie combinatie
voor mij zagen hebben zij deze op zicht meegenomen, echter het colbert bleek
iets te klein. Vanmorgen dus bijtijds opgestaan en als eerste boodschap naar
Sliedrecht gereden en de spullen van gisteren teruggebracht. Van de gelegenheid
gebruik gemaakt om in de winkel te kijken wat er nog meer was en na een rondgang
rekenden wij 2 broeken, een jack, een vest en een overhemd af. Wij waren dus
niet voor niets geweest.
Na het wekelijkse bezoek aan de
vishandel naar huis gegaan en geluncht. Tegen 14.00 uur waren Helma, Randy en
Fleur aanwezig en kwamen ook Rob en Ria bij ons om gezamenlijk naar het
Sinterklaasfeest van Heros in Zegge, bij Roosendaal, te gaan. Om reden dat er
werd gerookt en door de aanwezigheid van vele kinderen met daardoor een verhoogd
risico van infectie kon ik helaas niet mee. Ellen had de videocamera meegenomen,
dus kon ik bij thuiskomst direct een beeldverslag van het gebeuren bekijken. Zo
te zien was het reuze gezellig en had iedereen weer genoten. Ook Fleur had zich
bij haar eerste ontmoeting met Sint en Pieten best vermaakt. Sinterklaas had wel
tegen Ali gezegd dat hij mij had gemist.
Direct na thuiskomst zijn Ali en
ik in de auto gestapt en naar onze vrienden Peter en Marian in Kaatsheuvel
gereden voor een privé diner bij kaarslicht. Zij hadden er veel werk van
gemaakt en na een amuse van garnalen op stokbrood kregen wij Ardenner ham met
meloen.
Als hoofdgerecht stond wilde eend
met aardappelen, groente en sla op het menu. De eend smaakte uitstekend. Als
dessert was er een peche-melba [perzik met ijs, chocolade en slagroom]. Er kan
op een gezellige en culinaire avond met zijn vieren worden teruggezien.
Zondag, 30 november
2003.
Na het ontbijt en de
gebruikelijke handelingen eind van de ochtend op bezoek bij mijn ouders geweest.
Mijn moeder voelde zich misselijk en na een half uur moest zij inderdaad braken.
Omdat zij haar ogen niet open kon houden met het verzorgingstehuis gebeld dat
zij om voornoemde reden eerder terug zou komen.
In de voormiddag zijn Ali en ik
naar Beuningen bij Nijmegen vertrokken voor een tegenbezoek aan twee nichten met
hun echtgenote’s en kinderen. Na een geanimeerd verblijf tegen het eind van de
middag weer naar huis gegaan waar Ellen inmiddels de tafel had gedekt en wij
direct konden eten. Na vele avonden uithuizig te zijn geweest eindelijk weer
eens een avond thuis en diverse werkzaamheden achter mijn bureau gedaan,
waaronder een e-mail naar mijn neef in Amerika en mijn nicht in Canada.